Rozmowy o kwiatkach i pszczółkach – czyli o tym, kiedy dziecko zaczyna interesować się seksualnością.
Jak i czy rozmawiać z dzieckiem o seksie?
Dziecięca ciekawość nie zna granic i zaskakuje nas każdego dnia. Odnosi się do wielu tematów i jest całkowicie naturalną rzeczą. I o ile potrafimy poradzić sobie z pytaniami dotyczącymi powodu dlaczego niebo jest niebieskie lub czemu pada deszcz, o tyle pytania dotyczące seksualności stanowią nie lada orzech do zgryzienia w rodzicielskiej diecie merytorycznej.
Mamo…
Dlaczego ja mam na dole co innego niż Franek?
Skąd się biorą dzieci?
Co to jest seks?
Niejeden rodzic usłyszał podobne lub dokładnie tak samo brzmiące pytanie. Pojawienie się u dziecka zainteresowania seksualnością powoduje u rodziców zakłopotanie. Co zatem powinniśmy zrobić w takiej sytuacji? Jaka reakcja byłaby najlepsza? Czy lepiej udawać, że pytanie nie zostało zadane i czekać, aż problem rozwiąże się sam czy porozmawiać z dzieckiem i postarać się to wytłumaczyć? Czy zainteresowanie seksem u dziecka jest w ogóle czymś zdrowym?
Dziecięce zainteresowanie tematem seksualności jest rzeczą całkowicie naturalną. Pojawia się w latach przedszkolnych lub wczesnoszkolnych i przejawia na wiele sposobów. W sytuacji, kiedy dziecko przychodzi do rodzica z jednym z „tych” pytań zazwyczaj następuje blokada ze strony rodzica. Całkowicie zbędna. Dzieci mają wrodzoną seksualność, ale potrzebują dorosłych, aby zrozumieć jak ona naprawdę funkcjonuje i czym tak właściwie jest.
W przypadku dzieci rodzina jest głównym ośrodkiem rozwoju psychoseksualnego w pierwszych fazach jego życia[1]. Niezmiernie istotnym jest, aby środowisko rodzinne zapewniało dziecku możliwości prawidłowego kształtowania jego psychoseksualności, ponieważ niewłaściwe podejście może doprowadzić do wystąpienia w dalszych fazach rozwoju zaburzeń, dysfunkcji seksualnych czy zachowań niewłaściwych lub niepożądanych społecznie. Związane jest to z psychologią rozwoju „life-span”, tłumaczącej o korelacji pomiędzy poprzedzającymi a następującymi fazami rozwoju człowieka[2]. Mając świadomość o tym, że działania podejmowane już we wczesnych latach życia dziecka będą rzutować na jego świadomość i postrzeganie seksualności w życiu dorosłym, warto zastanowić się w jaki sposób właściwie reagować. Odpowiednie prowadzenie rozmów wyjaśniających zagadnienia natury seksualnej jest istotnym czynnikiem dla prawidłowego rozwoju psychoseksualnego dziecka.
Ważne jest, aby nie ignorować tych pytań. Dzieci upatrują w rodzicach wzorce postępowania i traktują rodzicieli jako powierników swoich sekretów oraz mentorów. Udzielenie odpowiedzi wpływa na dalszy rozwój psychoseksualny dziecka tak samo jak jej nieudzielenie czy zignorowanie pytania. Ważny jest jednak efekt, jaki staramy się uzyskać – chcemy, aby dziecko czuło, że jego rozwój psychoseksualny jest wspierany przez rodzica i żeby widziało w opiekunie partnera do rozmowy czy wolimy budować niepewność i poczucie konsternacji u dziecka?
Jeżeli masz wątpliwości lub nie wiesz jak właściwie przeprowadzić taką rozmowę ze swoim dzieckiem, skontaktuj się z nami – pomożemy w stawianiu pierwszych kroków w edukacji seksualnej Twojego dziecka.
[1] A. Jaczewski, Biologiczne i medyczne podstawy rozwoju i wychowania, Warszawa 2005, s. 96.
[2] M. Lew-Starowicz, Z. Lew-Starowicz, V. Skrzypulec-Plinta, Seksuologia, Warszawa 2017, s. 132