Dziecko nie ma pojęcia na temat społecznych, interakcyjnych znaczeń jakie nadaje się seksualności i zachowaniom autoerotycznym. Naturalnym jest to, że jeśli dziecko odkryje, że coś sprawia mu przyjemność (a może odkryć zupełnie przez przypadek np. poprzez wciskanie nóg między szczebelki łóżeczka czy jazdę autem kiedy pasy stymulują krocze!), to będzie dążyć do powtarzalności takich zachowań. Będzie miało to dla niego taki sam kontekst jak zabawa – dziecko pobudza się i jest mu przyjemnie.
Taka forma aktywności jest niegroźna, nie wymaga interwencji specjalisty, a zadaniem dorosłych jest wytłumaczenie pewnych społecznie akceptowanych zasad dotyczących podejmowania takich aktywności dotyczących na przykład czasu i przestrzeni, kiedy można się sobą zająć.
Wyróżnić jednak można trzy typy masturbacji dziecięcej. Oprócz tej rozwojowej opisanej powyżej, obserwować również można masturbację eksperymentalną oraz masturbację instrumentalną. Dziecięca masturbacja eksperymentalna związana jest podejmowaniem przez dziecko różnych form aktywności testujących możliwości i ograniczenia własnego ciała np. wciskanie siusiaka do butelki czy chowanie zabawek w jamie pochwy. Ten rodzaj masturbacji dziecięcej wynika z ciekawości.
Trzeci typ masturbacji dziecięcej czyli masturbacja instrumentalna, nie jest związana ani z przyjemnością ani z poznawaniem siebie. Pojawia się kiedy dziecko pobudza swoje genitalia w skutek uspokojenia się w obliczu strachu, smutku czy po prostu z nudy pragnie zwrócić na siebie uwagę.
Trzeci typ masturbacji dziecięcej – masturbacja instrumentalna, wymaga specjalistycznej pomocy, która polega na zrozumieniu potrzeb dziecka i znalezieniu sposobu, aby dziecko mogło je zaspokajać w sposób alternatywny wyciszając zachowania masturbacyjne.
Jeśli masturbacja dziecięca stanowi problem w przypadku Twojego dziecka, zadzwoń 728 856 552 i umów się na spotkanie. Możesz skorzystać z formularza kontaktowego klikając tutaj – oddzwonimy.
