Problemy natury psychologicznej dotyczą nie tylko osób dorosłych, ale również dzieci. Jeżeli znajdujesz się na tej stronie, prawdopodobnie musisz stawić czoła różnego rodzaju kłopotliwym sytuacjom w życiu Twojej pociechy. Nie musisz się jednak martwić, trafiasz w ręce specjalistów. SPPS to doświadczony oraz dobry psycholog dziecięcy, działający na terenie miasta Wrocław. Od wielu lat nasza poradnia rozwiązuje najpopularniejsze problemy, pojawiające się u dojrzewającej młodzieży. Skontaktuj się z nami telefonicznie bądź sprawdź szczegóły oferty online. Nie bój się zapytać o pomoc. Zwłaszcza, jeśli jest ona dostępna na wyciągnięcie ręki!
Dziecko nie ma pojęcia na temat społecznych, interakcyjnych znaczeń jakie nadaje się seksualności i zachowaniem auto erotycznym.
Dzieci już od najmłodszych lat zadają pytania nie tylko po to, aby zdobyć informacje i dowiedzieć się prawdy.
Dzieci z rodzin rozbitych wykazują zakłócenia w prawidłowym przystosowaniu społecznym oraz adaptacji. Mogą stać się agresywne, pojawiają się trudności edukacyjne.
Jako rodzic prawdopodobnie doskonale zdajesz sobie sprawę z tego, jak ciężko dotrzeć do głowy dziecka, zmagającego się z przeróżnymi problemami. Dotykają one pociechy w naprawdę różnym wieku. Od potomków przechodzących przez fazę edukacji przedszkolnej, nawet do dojrzewających nastolatków. Dobry psycholog lub seksuolog dziecięcy umożliwi relatywnie szybkie rozwiązanie kłopotliwych, bardzo często stresujących sytuacji. Mowa tutaj o rozwodach rodziców, rozmowie z młodzieżą o seksie czy chociażby o masturbacji, która dla wielu wychowawców staje się tematem tabu. Nie możesz pozwolić, aby wyżej wymienione czynniki odbijały się negatywnie na psychice dziecka. Jeżeli potrzebujesz kompleksowej pomocy, odezwij się do nas. Poradnia psychologiczna SPPS Wrocław specjalizuje się w poprawie komfortu życia nie tylko dorosłych, ale również ich pociech. Posiadamy wieloletnie doświadczenie, a zatrudniany przez nas psycholog lub seksuolog posiada na swoim koncie zawodowym wiele imponujących sukcesów. To bardzo dobra informacja dla Ciebie i Twojego dziecka. Oddając problemy w ręce prawdziwych specjalistów pomagasz w prawidłowym rozwoju pociechy i bardzo powoli, ale pewnie wprowadzasz ją w zbliżające się dorosłe życie. Jeżeli chodzi o miasto Wrocław psycholog dziecięcy charakteryzujący się kilkoma latami stażu i ogromną skutecznością działania pracuje w naszej poradni SPPS. Sprawdź nasz profesjonalizm już dziś. Wybierz wygodną dla Ciebie formę kontaktu, umów się na wizytę oraz zweryfikuj składane tutaj obietnice na własnej skórze. Gwarantujemy maksymalne zadowolenie!
Psycholożka, Certyfikowana Seksuolożka kliniczna (nr 140), Psychoterapeutka integracyjna w trakcie certyfikacji
Psycholog, Psychoterapeuta psychodynamiczny, Specjalista z zakresu seksuologii
Psycholog
Okres dzieciństwa i dorastania nierzadko wiąże się z występowaniem wielu trudnych sytuacji dla dziecka. Niedojrzała psychika może napotkać problemy, z którymi nie zawsze jest w stanie sobie skutecznie poradzić. Zmiana szkoły, nowi przyjaciele, trudne wydarzenia – to tylko kilka przykładów, które mogą spowodować u dziecka stres i wpłynąć na jego zachowanie. Do psychologa najczęściej udają się dzieci w wieku przedszkolnym czy szkolnym, a także nastolatkowie w trudnym okresie dojrzewania.
Warto rozważyć wizytę u psychologa w momencie gdy dziecko:
wykazuje problemy z nawiązywaniem kontaktów z rówieśnikami;
wykazuje zachowania agresywne lub autoagresywne;
często zgłasza dolegliwości o charakterze psychosomatycznym;
przechodzi duże wahania nastroju;
ma poważne problemy w nauce, ucieka od obowiązków (notorycznie wagaruje).
W zależności od etapu rozwoju dziecka, niepokojące zachowania mogą być inne. Jedno jest pewne: nie należy bagatelizować dziecięcych problemów – dla pociechy nie są one błahe, tylko naprawdę poważne. Ignorowanie ich, wyśmiewanie się z nich czy też umniejszanie im może nasilić niepożądane zachowania, a także spowodować, że dziecko przestanie zwierzać się ze swoich kłopotów.
W naszej poradni świadczymy specjalistyczną pomoc dzieciom w różnym wieku. Do każdego przypadku podchodzimy wysoce indywidualnie, z empatią oraz zrozumieniem. Ponadto, zapewniamy także profesjonalne wsparcie rodzicom dzieci, które doświadczają problemów.
Pierwsza wizyta odbywa się z udziałem rodziców/opiekunów. Jej głównym celem jest zapoznanie się psychologa z dzieckiem oraz z rodzicami/opiekunami, a także zebraniem szczegółowych informacji dotyczących problematycznych sytuacji. W trakcie wywiadu zostaną poruszone takie tematy jak: codzienne funkcjonowanie, historię rozwoju dziecka, a także jego relacje z rówieśnikami, dorosłymi oraz zainteresowania, przyzwyczajenia czy kontekst rodzinny.
Zebrane w ten sposób informacje pozwolą na dokładne poznanie zarówno trudności dziecka, jak i mocnych stron dziecka, a także umożliwią indywidualne stworzenie dalszego planu działania.
ADHD (Nadpobudliwość Ruchowa z Deficytem Uwagi) – jest zaburzeniem neurobiologicznym, charakteryzującym się trudnościami w utrzymaniu uwagi, nadmierną impulsywnością i aktywnością. Może prowadzić do trudności w codziennym funkcjonowaniu, a także w utrzymaniu relacji społecznych.
Objawy ADHD u dzieci:
Trudność w utrzymaniu uwagi – szczególnie w zadaniach wymagających dłuższego skupienia. Dzieci z deficytami w tej sferze mają problem ze skupieniem się na jednej czynności przez dłuższy czas, często zaczynają kolejne działania, bez kończenia poprzednich. Angażują się w wiele czynności na raz. Mogą mieć problem ze skupieniem podczas lekcji lub zadań domowych.
Nadmierna impulsywność – podejmowanie szybkich, nieprzemyślanych decyzji, bez zważania na konsekwencje. U dzieci z deficytami w tym obszarze widoczne jest to w trudnościach z czekaniem na swoją kolej, przerywaniem innym lub wtrącaniem się w rozmowy. Problematyczne jest także odraczanie gratyfikacji.
Nadruchliwość – dzieci z deficytami w tym obszarze mają problem z siedzeniem lub staniem w miejscu przez dłuższy czas. Jest to widoczne nawet przy sytuacjach, które wymagają zatrzymania się i wytrzymania w pozycji stałej przez dłuższy okres.
Proces diagnostyczny:
Jeśli obserwujesz wymienione objawy w zachowaniach swojego dziecka i chcesz, aby zostało ono zdiagnozowane, pierwszym krokiem do diagnozy jest wizyta u psychiatry. Ma ona na celu określenie, czy istnieją przesłanki, aby skierować dziecko na dalsze opiniowanie diagnostyczne.
Jeśli psychiatra zleci dalsze opiniowanie diagnostyczne, zapraszamy na konsultacje z jednym z naszych specjalistów.
Opiniowanie diagnostyczne może zająć od 2 do 3 wizyt z udziałem dziecka i rodziców/opiekunów. Ilość spotkań może jednak ulec zmianie w zależności od indywidualnego toku procesu, a w wymagających tego przypadkach specjalista może zlecić dodatkowe badania.
Autyzm jest neurorozwojowym zaburzeniem, który ma wpływ na rozwój jednostki na płaszczyźnie wielu obszarów jej funkcjonowania. Pomimo nieznanej genezy przypuszcza się, że autyzm jest związany z genetyką. W nielicznych przypadkach wpływ mogą mieć także niektóre czynniki środowiskowe.
Autyzm może objawiać się w sposób różny u różnych osób. Nie istnieje więc jeden zbiór cech lub zachowań charakterystycznych dla każdego. Ze względu na różnorodność objawów oraz siły ich nasilenia określamy więc spektrum autyzmu. Objawy te mogą ujawniać się już we wczesnym dzieciństwie, jednak nie wyklucza to ujawnienia się ich dopiero w późniejszym okresie życia.
Zachowania, które mogą być przejawem leżącym w spektrum autyzmu dziecka:
Jeśli zauważasz u swojego dziecka powyższe objawy i chcesz dokonać diagnozy pod kątem spektrum autyzmy, wykonujemy ją już od 6 roku życia dziecka.
Proces diagnostyczny rozpoczyna się od wywiadu z rodzicem oraz obserwacji dziecka w gabinecie.
Kolejna wizyta odbywa się tylko z rodzicem i to na niej wykonywane są testy diagnostyczne nt. dziecka. Wizyta ta zwykle trwa od 2 do 3h, a na zakończenie rodzic otrzymuje także kwestionariusz dla nauczyciela, który po wypełnieniu należy dostarczyć do poradni w celu dokończenia procesu opinionania.
Trzecia wizyta jest wizytą specjalistyczną u lekarza psychiatry.
Ostatnia wizyta to wydanie oraz omówienie sporządzonej opinii w gronie specjalistów naszej placówki. Koszt poszczególnych wizyt zależny jest od specjalisty a ilość wizyt podana jest orientacyjnie i może ulec wydłużeniu lub skróceniu, w zależności od indywidualnej sytuacji pacjenta.
Trudności w sferze wychowania to problem, z którym do pewnego stopnia może borykać się większość rodziców, jednak pomimo ich powszechności jest to obszar, który może przerastać możliwości poradzenia sobie opiekuna. W takiej sytuacji warto przyjrzeć się trudnościom wraz ze specjalistą, dzięki czemu rodzic może zyskać nowe narzędzia do pracy z dzieckiem, a także pogłębić swoją wiedzę na temat źródła problemów oraz mechanizmów funkcjonowania dziecka. Problemy w sferze wychowawczej różnią się w zależności od wieku dziecka i mogą obejmować:
Zachowania agresywne, aspołeczne i buntownicze, takie jak: bójki, wagary i ucieczki z domu, tyranizowanie innych, kłamstwa, napady złości, zachowania prowokacyjne, trwałe i poważne nieposłuszeństwa
Zaburzenia nastroju przejawiające się jego obniżeniem, smutkiem i chwiejnością emocjonalną
Podwyższony poziom lęku
Zaburzenia w sferze poznawczej, takie jak: problemy w obszarze nauki, niskie poczucie własnej wartości, poczucie nieskuteczności i nieuchronnej porażki, trudności ze znalezieniem źródeł przyjemności, nadmierne poczucie nudy
Zaburzenia aktywności, objawiające się przez: wybuchy gniewu, trudności w inicjowaniu działań i szybką męczliwość, utratę zainteresowań, zaburzenia rytmu dobowego
Zaburzenia zachowania, objawiające się: unikaniem obowiązków (np. chodzenia do szkoły, obowiązków domowych, społecznych), zachowania niezgodne z normami społecznymi, zachowania autodestrukcyjne (zachowania samobójcze, samookaleczanie się)
Dolegliwości somatyczne niemające potwierdzenia w badaniu lekarskim
Konsultacje ze specjalistą zapewniają:
rozpoznanie problemów występujących u dziecka, identyfikację ich źródeł oraz rozpoznanie potrzeb dziecka i obszarów wymagających wsparcia,
pomoc dla rodzica w zakresie poradzenia sobie z trudnościami wychowawczymi poprzez uzyskanie technik wychowawczych pomocnych w wygaszeniu niepożądanych lub problematycznych zachowań i wzmacnianiu zachowań konstruktywnych,
wsparcia dla dziecka w zakresie występujących u niego trudności,
wskazanie odpowiedniej ścieżki dalszego działania w przypadku potrzeby skorzystania z dodatkowych źródeł pomocy
Zaburzenia nastroju to grupa zaburzeń internalizacyjnych charakteryzujących się okresowymi zmianami emocji, nastroju i aktywności. Mogę one przyjąć różną postać w zależności od rodzaju zaburzenia. Objawy, które powinny zwrócić uwagę rodzica i mogące świadczyć o występowaniu u dziecka zaburzeń z tej grupy to:
Obniżenie napędu psychoruchowego objawiające się: osłabieniem pamięci i koncentracji, poczuciem niesprawności intelektu, chronicznym zmęczeniem, spowolnieniem tempa myślenia, co utrudnia naukę i obniża osiągnięcia szkolne
Zaburzenia snu mogące się przejawiać w postaci: wielokrotnych wybudzeń nocnych, wczesnym budzeniu się rano, zwiększoną ilością snu w nocy, sennością w ciągu dnia, problemami z zasypianiem, koszmarami sennymi, porannymi bólami głowy, snem niezapewniającym wypoczynku
Drażliwość i zachowania buntownicze, problemy szkolne, skłonność do bójek i niebezpiecznych zabaw oraz zachowań seksualnych
Autoagresja, w tym myśli i próby samobójcze
Objawy somatyczne, takie jak bóle głowy i brzucha, zaburzenia łaknienia
Nadużywanie substancji psychoaktywnych
Anhedonia (niemożność przeżywania przyjemności)
Utrzymujące się poczucie lęku
Depresyjne przekonania dotyczące negatywnej oceny siebie, pesymistycznego nastawienia
Zaburzone funkcjonowanie w grupie społecznej przejawiające się izolacją lub zerwaniem kontaktu z innymi
Obniżony nastrój, labilność nastroju, płaczliwość
Podwyższony nastrój i zwiększona pobudliwość
W przypadku zauważenia któregoś lub kilku z powyższych objawów, konieczna jest konsultacja ze specjalistą, który zapewni wsparcie wobec pojawiających się trudności, pomoże zidentyfikować ich przyczynę, a także zapewni pomoc skierowaną na poprawę samopoczucia dziecka.
Znaczące zmiany w życiu, takie jak rozwód, choroba członka rodziny, zmiana miejsca zamieszkania czy też szkoły, lub inne wyzwania z którymi mierzy się rodzina, mogą przekraczać możliwości poradzenia sobie dziecka i odbijać się na jego zdrowiu psychicznym. Dziecko w takich sytuacjach, w zależności od wieku, może:
doświadczać silnych emocji, takiej jak smutek, lęk, złość, czy też poczucie winy
przejawiać problemy w sferze emocjonalnej, takie jak nerwowość, trudność w nawiązywaniu kontaktów emocjonalnych, napięcie, częste zmiany nastroju
odczuwać brak poczucia bezpieczeństwa i stabilności
doświadczać silnego obciążenia emocjonalnego
przejawiać problemy behawioralne takie jak agresja, wycofanie, trudności w nawiązywaniu relacji z rówieśnikami, lekceważenie obowiązków szkolnych, impulsywność, stosowanie używek
podejmować próby zwrócenia na siebie uwagi
wykazywać problemy z nauką i koncentracją
reagować lękiem na opuszczenie przez rodzica
doświadczać izolacji społecznej
wykazywać zachowania regresywne (np. ssanie kciuka)
wykazywać problemy z apetytem i snem
przejawiać objawy somatyczne takie jak ból głowy czy brzucha
przejawiać myśli samobójcze
być narażone na problemy w zakresie rozwoju społecznego, emocjonalnego lub intelektualnego
W sytuacji, w której w życiu dziecka pojawiają się zmiany warto więc skonsultować się ze specjalistą. Psycholog zapewni wsparcie zarówno dla rodzica w zakresie przygotowania dziecka do zmiany oraz zapewnienia narzędzi do wsparcia dziecka w trudnym okresie, a także udzieli pomocy dziecku w radzeniu sobie z wyzwaniami oraz doświadczanymi trudnościami. W razie potrzeby wskaże również ścieżkę dodatkowego wsparcia.
Relacje rówieśnicze, obok życia rodzinnego, stanowią dużą część codzienności dziecka i wpływają na jego dobrostan. Dziecko może jednak przejawiać trudności w tej sferze, które w efekcie mogą prowadzić do pogorszenia samopoczucia i zdrowia psychicznego, mogą być również przejawem trudności w innych sferach, z którymi mierzy się dziecko. Problemy w relacjach rówieśniczych objawiają się różnie w zależności od faz rozwojowych dziecka, we wczesnym dzieciństwie mogą objawiać się poprzez:
Nieangażowanie się w interakcje z rówieśnikami
Trudności ze współpracą podczas zabawy i rozwiązywaniem konfliktów
Zachowania agresywne
Trudności z zabawą „na niby”
Trudności z nawiązywaniem przyjaźni
Natomiast w późniejszym dzieciństwie i okresie nastoletnim mogą przejawiać się poprzez:
Nadmierną wrażliwość na odrzucenie przez inne dzieci
Bycie ofiarą bully’ingu
Zachowania agresywne i problemy na tle emocjonalnym
Brak zachowań prospołecznych
Problemy z samooceną
Wykluczenie z grupy:
Poczucie samotności
Zmniejszająca się liczba przyjaciół
Zachowania ryzykowne
Obniżony nastrój podczas dni szkolnych
Problemy z poczuciem tożsamości
W przypadku zauważenia którychś z powyższych objawów w życiu dziecka, warto skonsultować się ze specjalistą, który pomoże określić źródło trudności, udzieli wsparcia w zakresie doświadczanych przez dziecko problemów oraz dostarczy narzędzi do poprawy samopoczucia oraz funkcjonowania dziecka.
Źródła:
https://ruj.uj.edu.pl/server/api/core/bitstreams/32ac5e1c-16d0-4d56-bbc1-1885172d9908/content
Lęk przed pierwszą wizytą u specjalisty zdrowia psychicznego Lęk przed pierwszą wizytą u specjalisty zdrowia psychicznego, takiego jak seksuolog czy psychoterapeuta, jest powszechnym doświadczeniem, które może być silnie emocjonalne i związane z różnymi czynnikami. Według badań opublikowanych w „Journal of Anxiety Disorders”, jednym z głównych powodów lęku przed terapią może być obawa przed oceną…
JAK DOKONAĆ COMING OUTU Coming out to skrót od wyrażenia „coming out of the closet”, co oznacza opuszczenie szafy i opisuje mówienie innym o swojej orientacji psychoseksualnej lub tożsamości płciowej. Szafy są metaforą kryjówek, w których symbolicznie przebywają osoby LGBTQ+ ze względu na dyskryminację i napiętnowanie środowiskowe. Proces ujawniania się może mieć charakter osobisty, prywatny…
Dyskryminacja, nietolerancja, uprzedzenia – jak sobie z tym poradzić? Dyskryminacja wynika z wcześniejszych negatywnych przekonań na temat grupy osób (nadmierne osądy, stereotypy) i wynikających z nich uprzedzeń, czyli postaw i negatywnych emocji wobec stygmatyzowanej osoby. Każdy z nas wykorzystuje określone wzorce poznawcze ze strachu, ochrony przed grupami obcymi i aby łatwiej zrozumieć świat. Zmiana myślenia…
Radzenie sobie z lękiem rodzicielskim – znajdź swoją równowagę Kochać swoje dziecko i być rodzicem wcale nie znaczy oznacza bycia szczęśliwym i pełnym energii dwadzieścia cztery godziny na dobę. Permanentne zmęczenie, frustracja, brak cierpliwości przy jednoczesnym zamartwianiu się o szczęście, rozwój i przyszłość dziecka oraz obawa i lęk o to czy jest się wystarczająco dobrym…
Doświadczenie smutku poporodowego, depresji poporodowej i wypalenie macierzyńskie Społeczeństwa od zawsze wpycha kobiety (i nie tylko) w sztywne ramy tego jakie powinny być, co mają robić, a czego absolutnie nie powinny, jak muszą się zachowywać, co mogą czuć a jakie emocje i myśli absolutnie nie mogą u nich występować kiedy są matkami. Określenie „matka polka”…
Psychologiczna opieka okołoporodowa w kryzysie płodności Długotrwałe próby zajścia w ciąże mogą odbijać się ogromnym stresem wpływającym na funkcjonowanie całego organizmu (Zakrzewska, 2010). Negatywne skutki przewlekłego stresu fizycznego, w tym wzmożone napięcie mięśni i związane z tym konsekwencje – różnego rodzaju bóle (w tym bóle głowy, barków czy pleców), oprócz chronicznego zmęczenia, bezsenności, zaburzeń pamięci…
W tym przypadku nie ma żadnego limitu wieku. Zdarzają się sytuacje podczas których na wizytę przychodzą rodzice z kilkumiesięcznymi maluchami. Warto konsultować z psychologiem wszystko, co niepokoi opiekuna lub odbiega od typowych zachowań dzieci w podobnym wieku. Doświadczony specjalista będzie w stanie pomóc dotrzeć do przyczyny problemu, a także zasugerować plan działania.
Tak. Większość specjalistów SPPS umożliwia Pacjentom umawianie się na spotkania online. Serdecznie zapraszamy do rezerwowania terminów wizyt u naszych wykwalifikowanych psychologów dziecięcych.
Diagnoza spektrum autyzmu stawiana jest na podstawie obserwacji dziecka oraz wywiady z rodzicami nie tylko przez psychologa, lecz cały zespół specjalistów z różnych dziedzin. W SPPS diagnoza spektrum autyzmu obejmuje konsultacje z neuropsychologiem oraz psychiatrą (ilość spotkań ustalana jest indywidualnie). Wykonujemy również specjalistyczne testy: MMPI, AQ, SIĘ-T, a także elementy WAIS-R.